Ordtøkje: Frå latin ved Ivar Aasen

Inkje annad en som vel er, um dan som veg er.
De mortuis nil nisi bonum.

Dan som jagar tvo Harar, han ingjen fangar.
Duos qui sequitur lepores neutrum capit.

Ein liver meir etter Visi elder Vited.
Exemplo plus quam ratione vivimus.

D’er mange Viner med» vel gjenger.
Felicitas multos habet amicos.

Retten skal haldast um Himmelen skal falla.
Fiat justitia, ruat cælum.

Mistak er kvar Manns Sak.
Humanum est errare.

D’er lett Byrda som med Lyst er bori.
Leve sit quod bene fertur onus.

Ulven skifter Håri, men ikkje Hugjen.
Lupus pilum mutat, non mentem.

Ulven skifter Håri, men ikkje Hugjen.
Magna civitas, magna solitudo.

Naud lyder ingji Log.
Necessitas non habet legem.

Da vert alt til Mein som for mykjed er.
Omne nimium vertitur in vitium.

Dan råkar Måled, som Gagned med Moro kann mengja.
Omne tulit punctum, qvi miscuit utile dulci.

Vor Herre ser på reine Hender, inkje på fulle.
Puras Deus, non plenas, adspicit manus.

So mange Menner, so mange Meiningar.
Qvot homines, tot sententiae.

Ein skal vera hard i Verkjed, men mild i Måten.
Svaviter in modo, fortiter in re.

Tiderne skiftest, og Mannen skiftest med Tidom.
Tempora mutantur, et nos mutamur in illis.

Han slepp å språka, som Sanning segjer.
Veritatis simplex oratio est.

Da syner på Augom, kvat som under bur.
Vultus est index animi.

Alt kva du gjerer, so gjer da med Vit og kom vel i Hug Enden.
Qvidqvid agas, prudenter agas et respice finem.

Fyrste gong prenta av Jens Lindberg i For Bygd og By 1931 (jolenummer).